قسمتی از مناجات محببین امام سجاد(علیه السلام)

ای خدای من کیست که شیرینی محبت تورا چشیده باشد وغیر تو دیگری را طلب کند ؟ و کیست که به قرب تو انس گرفته باشد و دوری از تو را طلب کند ؟

خدایا ما را از کسانی قرا ر ده که :

 آنها را برای قرب و دوستیت برگزیدی ، آنانی که برای عشق و محبتت خالص گردانیدی ، مشتاق لقایت نمودی و راضی به قضایت گردانیدی ، به انها نعمت دیدار عطا کردی و نعمت رضا و خوشنودیت را به آنها بخشیدی و از عذاب هجران و دوری از خودت پناهشان دادی و در جایگاه صدق و راستی در جوار خود جایشان دادی ، برای معرفتت مخصوصشان کردی و آنها را شایسته بندگیت گردانیدی و قلبشان را دلباخته محبت خودت کردی و برای مشاهده جمال خود انتخابشان کردی و وروی آنها را برای خودت خالی نمودی ( فقط به سوی تو ) و دلشان را برای دوستی خودت از هر چیزی فارغ کردی و به آنچه نزد توست ترغیبشان  نمودی ، ذکر و یادت را به او الهام کردی ، توفیق شکر به آنان دادی و به اطاعت و فرمانبرداری خود مشغولشان کردی وآ نان را از بندگان صالح خود گردانیدی ، آنان را جهت مناجات با خود برگزیدی و هر چیزی که باعث بریدن آنها از تو بود را بریدی .

خدایا مارا از آنان قرارده که :

عادتشان این است که به تو شاد و خوشحال باشند و روزگارشان به آه و ناله فراق تو بگذرد ، آنان که پیشانیشان برای عظمت تو در سجده است و چشمهایشان در خدمت بتو بیدار و اشکهایشان از خوف تو روان است و دلهایشان متعلق به محبت توست .

ای آنکه روشناییهای قدسی اش برای چشمان دوستانش ریزان و انوار جمالش برای دلهای عارفان شیفتگی آور است .

  ای آرزوی دلهای مشتاقان و ای انتهای آرزوی دوستان ، از تو می خواهم :

 محبت خودت را و محبت محبان تو را و محبت ( علاقه ) هر کاری  که باعث دوستی بیشتر تو شود .

و باز ازتو می خواهم :

خودت را محبوبتر از انچه غیر خودت است برای من قرار دهی  ، و محبت من را باعث خوشنودیت قرار دهی ، واشتیاقم به خودت را باعث دوری من از گناه و معصیت قرار دهی .

به من با چشم دوستی و مهربانی نگاه کن ، رویت را از من برمگردان و مرا در پیشگاهت از اهل سعادت و خوشبختی قرارده

ای اجابت کننده ، ای مهربانترین مهربانان .

        عشق آن شعله است کو چون برفروخت    هرچه جز معشوق باقی ، جمله سوخت

عشق من
[عناوین آرشیوشده]